Sevgi; “her şeyin özü, kaynağı başı” bağlılık, sadakat büyük ihtiyaç. gerek yok tanımlamaya, kendini bilen bilir zaten içten olan görmüştür her zaman yanında ve hissetmiştir…
Açılan kapıdan çıktı SEVGİ…
Aşk; “vazgeçilmezin adı” ne yaparsan yap aşkla yap dedim..aşk… her şey…
Açılan kapıdan çıktı AŞK…
Umut; kaybetmedin mi varsın. her şey.. her an yanında ve her başlangıçta gözükmekte..
Açılan kapıdan çıktı UMUT…
Dostluk; içten gülümseyiş, büyük beraberlik ve “dostluk senin parmağın kesildiğinde benimkinin kanamasıdır”..
Ve açılan kapıdan çıktı DOSTLUK..
Başarı; “dünden hızlı olmak”... “başaran her kişi hiç düşmeyenler değil, bir kere daha ayağa kalkabilenlerdir..”
Ve de açılan kapıdan çıktı BAŞARI…
Hepsi zincir gibi bağlandı birbirine ve dışındaydılar açılan kapının. belki de herkes farkındaydı sevginin, aşkın, umudun, dostluğun, başarının ama farklı olanlar ama kendini bilenler başka tanımladılar, yorumladılar. çok şey yazıldı bu güzel kavramların üzerine. sadece bir tanesi bir kitap olacak kadar büyük. insanı da insan yapacak kadar gerekli, önemli kavramlar. sadece bunlar değil başka kavramlar da oluşturabilir zincir yumağını ve çıkabilirler açılan kapıdan ama ben bunları çıkarttım ve ardına koydum… bir cümlelik açıklama… daha fazla yazamazdım çünkü farklı hissedilir herkeste ve farklı ele alır herkes…
Şifa ÖNER
Sınır Dergisi / Sayı 1 / Ocak Şubat 10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder