Dil bilmeden âna düştüm
ân bilmeden mekana
yürüdüğüm bunca yolu
neye kime saymalı
ya merkezi belirlenemeyen faciaları
dil bilmeden düştüm âna
ân bilmeden mekana
ressam merakı uyandıran
her sureti fırsat saydım kendime
ve bakışlarda aradım kaybettiğim çizgileri
mekansız ânsız dolandım durdum
dile düştüm
Lütfi Demir
sınır dergisi / sayı 2 / mart nisan 2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder