Mektubum

Bir derginin sağ alt ya da sol alt köşesinde görülebilen, bir TV kanalının da yine aynı muhtemeliyetinde görülebilen yazışma adresine bağlılığımın mektubu bu. Evimin kapı arkası 'gönderilmemiş mektuplar' kutusunun doluluğuna da bağlı olarak yazılan bir mektup.
Prévert'in annesi gibi hayal dünyamın gelişmesine yardımcı olabilecek bir büyüğüm olmadı benim.
           Les Enfants du Paradis'in başarısını paylaşabilecek kadar erken doğmadım. Konfüçyüs'ün "tırnak işaretlerini" yaşayacak,-yaşıyor olan- zamanın çocuğuyum ben. Bu durumlar sıyrılınamaz durumlar. Tanrı varlığının, kader götürmezliğine götürdüğü yanlar bu yaşananlar.
          Çok istediklerime erişebilmek için noktalı zamanların adresine -kitaplarıma- sığınıyorum. Ve yeri geliyor yazıyorum.

Ama gözlerimi de belki hiç izlenemeyecek, vasat altı bir filme armağan etmek istiyorum. Sadece bir gün için aptal kutusunun baş aptalı olmak istiyorum.Kendime güldürerek gülebilmenin hayalindeyim. Chaplin'in düştüğü umutsuzluk kadar anlayabilmeli herkes beni.

Takvimsel varlığımın uzun görünmesinin beni yanıltmamasına yardımcı bu mektubum tüm takvimsellik yaşanmışlığımı size sundu…

THE ENDsiz SON…

--Yazışma işteşliği için cevabı gelmeli—

***           ***            ***

Le, le,le sesleri eşliğinde

Yurtsuz aşkların bin yıllık kavgasını taşıyan nehre kaynaklık ediyor gözyaşlarım. 
Tüm düşüm, düşmelerimin artık acıtmayacağına dair. Ve yarım kalıyor düşlerim, tıkıyor önünü boğaz yumrum.

Cehennem kırmızısı artık gözlerim, nehre kaynaklık edecek yaşlarımı doğurmak üzre, onun yanıklığında. 
Titriyor parmaklarım

Her zamanki tıkanmalardayım 

Yollanabileceklerimi yolluyorum şimdi sana 

Hissediyor musun? 

Ağlayan bir keman eşlik ediyor şimdi de dökülen satırlarıma

Zamanın hangi gizli bölmesine sakladın mutluluğumu???

S:14:28 

Ağıdım mızıkayla çalınıyor

çocukluğumdan kalma, tiz sesli ve samimi

tek içine dokunanı var; o da; BENİM

gİTMEkler, mek berisinde kalanların hepsiyle dostum artık

Tek sırlarım da gitmeklerimde saklı

en büyük gidişimsin şimdiye kadar

çift yön yola ihtiyacı olan koca bir şehirim

asfaltsızım; çakılları bağrıma bastırıp geçiyorsun yolumdan

hızın sıfırın altında

yardım ediyorum sana ama çakıllar...

acıyorum, deliniyor yüreğim.

..12.2008 


EZo Ebru Bağçı
Sınır Dergisi / Sayı 5 / Eylül Ekim 2010