Masal

I.
deniz çarpıyor dudaklarıma

birazdan düşeceksin kanatlarıma

yüzümde dolaşıyor rüzgar, yosun kokulu

sonra bir bardak çay geliyor, kırmızının en güzel tonu

masal başlayacak hiç görmediğim kadar güzel

sonu olmayan bir düşe açılıyorum, içinde sen

     tüm zamanları silse yaratan

     seni erken tanısam yeni baştan

sana geliyorum, herşeyi bırakıp ardımda

kendimi bırakıyorum

II.

kırmızı içinde doğuyor dağ çiçeği

papatyalar toplanmış eteğinde, bahar mevsimi

kalyonlara düşen nisan gibi düşüyorsun içime

biliyorum, ateşe koşar kelebekler

bir mum yanar yeniden

denize dalar martılar

nisan sabahında yosun taşıyan deniz

yüreğini açıyor kırlangıçlar, düşer semaya

kum tanesi çarpar suya, kuşatır büyük denizi

senin her adımında gül açar şehir

taşlar kıskanır, çağırıyor seni kaldırım

yürüyoruz

     yürüyoruz

gecenin en güzel rengisin bana

            zamanın en değerli ânı

gözlerim düşüyor gözlerine, ne kadarda farklısın

sen bağdaş kuruyorsun deniz kıyısında

susuyorum,  tutsak bir kuş gibiyim oysa

………

masal başlıyor

semadayız sonra masalın tam ortasında

gemiler tırmanıyor bir dağa

yalnız ikimiz

sen şiirler okuyorsun kalbinin ortasından

bilmiyorsun hangi iklimler esir alıyor beni

serçe yüreğimde kaybediyorum kendimi

bir züleyha masalında

ellerin çağırıyor beni, çaresiz uzanıyorum

III.

sonra

taşlar,hala sıcak: izin hala var umutlarımda

yüzümü sürüyorum, senden gelen rüzgara

imkansızlık savaşına açılan bir sancak oluyorum yokluğunda

asude bir zamanda, dalından düşen bir yaprak gibi ıssız her yer

seni arıyorum, belki yine var olacaksın ansızın

bir düşün ortasında yürüdüğün yollarda yeniden çıkacaksın karşıma

dua ediyorum, yüzümü çeviriyorum manaya

yeniden diyorum, hiç bitmeyen düşler saklı bir gezegen gibi gelsen, yeniden

bekliyorum

gelmiyorsun…

Yusuf BAL

Sınır Dergisi / Sayı 8 / Mayıs Haziran 2011