Seveceksen

Geceler bu şehri uyandırdı 
Yanlı bir düşle, karanlığa attım beynimi 
Tökezledi telaşım 
Şimdi gençliğime çağırıyorum seni 
Bozunan gerçeği unutmaya gücüm yok 
Kaç zaman hırpaladım yalnızlığı içimde 
Saatlerin akrebi zehirledi tenimi… 
Ölümün bir yüzü eksik kaldı 

Ölüyorum şimdi… 
Olabildiğim kadar ölüyorum… 
Tüm devasız dertleri öylece bıraktım içime 
Sancıyor hayallerim 
Bittik bir cümlenin en ucunda kaldı dilim 
Söz gelimi cümlelerle anlattım çaresizliği 
Gözlerimin boynu büküklüğünde bakındım aşka 
Dilim her defasında sustu… 

Karanlığı doldurdum göz çukurlarıma 
Yüreğimin dört odasında sakladım aşkını 
Ölüm yavrusu bakışlarında kuluçkalandı ümidim 
Yeni yetme bir kur sinsice düşlerimi arakladı 
Kendimi sana çaldım… 
……………….Sende çalındım 

Duruşuna serildim… Ki 
Aşk söken cümlelerim karanlığa erdi 
“Kavga gürültü” savaşlarımı bilmezsin sen 
Yangın yeri çığlıklarla dolu aşk dehlizim 
Yarımım 
Yarılandı ömür mihengi 
Bir erguvan yaprağı filizli göğsümde 
Yorgun bir yağmur damlası bekler tenim 

Çenebaz şiirler beni sana anlatamaz 
Çürük bir düşünceyle silinirim yüreğinden 
Tazelenen ömrüne bakınma yetim yok 
Bir çığırtkan savsaklar sözcükleri, şair diliyle 
Kandırır duygunun en hassını 
Koparır çömelen gömme huyları 
Buz gibi yüzde, yüzlerce duyguyu eritir içinde 
Bir şiir dilimiyle değil 
…………. Kaderinle… 
…………….Fikrinle… 
……………..Yüreğinle sev seveceksen…


Orhan ATEŞ
Sınır Dergisi / Sayı 6 / Kasım Aralık 2010